غرام
غرام : ايوا يا عمى حسن : البيت مفتوح ديما ليكى يا بنتى شاديه من وراءه : بيت ايه اللى مفتوح احنا ما صدقنا نخلص منها ونشوف عيالنا اللى محتاجين تربيتنا .. حسن : بس يا شاديه ما يصحش كدا غرام : مفيش حاجه يا عمى قولتها وانا قلبي موجوع من الدنيا كلها .. سمعت صوت العربيه بتقف أمام البيت وصلوا أهل العريس .. حضرت الجده : محاسن ومعاها راجل فى منتصف الخمسينات اخذونى وركبت معاهم جلست انا والجده محاسن بالكنبه الخلفيه أما الراجل دا جلس جنب السواق شكلهم ناس اثرياء وطول الطريق هما ساكتين وانا ساكته ..كنت ببص من المرايا على شكل الراجل دا وقلبي بيوجعنى للدرجه دى انا رخيصه وماليش تمن يجوزونى راجل اد ابويا .. روحت فى النوم ما حسيتش بالوقت لقيت فجأة الجده محاسن : بتصحينى قومى يا بنتى احنا وصلنا .. نزلت ومشيت معاها .. والراجل عينه ما نزلتش من عليا .. اول ما دخلنا الفيلا الحقيقه مش فيلا تقدر تقول دا قصر ولا فى الاحلام ..وقفت اتفرج علي المكان وانا بفكر انى عمرى ما تخيلت انى اشوف الحاجات دى فى الحقيقه … فجأة سمعت الراجل يلا يا غرام تعالى اطلعك اوضتك قولت فى نفسي ياريت اشتغل خدامه هنا بس يسيبنى فى حالى .. طلعت ل فوق وانا بقدم رجل وبأخر رجل … دخلت الاوضه اللى شاور ليا عليها .. وفجأة لقيته بيقول مبروك يا عروسه وتركنى ونزل للاسفل دخلت الأوضه وقعدت اعيط ..كان نفسي بابا وماما يكونوا معايا ماكنش هيكون دا حالى وفجأة سمعت صوت الباب بيتفتح والنور بيتقفل .. العريس :عاصم عاصم بصوت مخيف : انا طفيت النور مش عايز اشوف وشك واحده رخيصه باعت نفسها اللى زيك ينام فى الارض نزلت على السجاده وقعدت اعيط رمى ليا مخده صغيرة .. عاصم وبصوت جهورى : مش عايز اسمع نفسك غرام : حاضر كتمت بكائي جوا نفسي لفيت نفسي زى القوقعه وروحت فى النوم ….ما حسيتش بالدنيا صحيت من النوم على صوت طرق الباب …يتبع
