نور

وانا قولت لجنى صاحبتى ومامتها لما شافونى بعيط . كل ده وفريدة بتعيط والصدمة مش مخلياها عارفة تتكلم فريدة بصدمة : ازاى ازاى بس نور القطة المغمضة اللى عمرها ما عملت حاجة غلط اللى بتتكسف من خيالها يحصل كده ازاى انا هتجنن نور ببكاء : وانا زيك والله يا ماما فريدة بدموع : حاولى يا حبيبتى تفتكرى اى حاجة اى حد اتعر’ضلك قبل كده قولى متخافيش انا سمعاكى نور بتذكر وهى بتحاول تفتكر اى حاجة نور بتردد : هو حصل حاجة كده من وانا صغيرة بس مش عارفة اقولها ولا لا ومش متأكده منها فريدة بسرعة : قولى قولى يا نور يمكن حاجة تفدنا☆فلاش بااكوانا عندى ٨ سنين لما بابا كان مسافر وبعتلك دعوة انك تروحى تقعدى هناك شهر ساعتها انتى قولتيلى تيجى معايا ولا تقعدى عند عمتك انا عشان بحب عمتى جدا جدا يعنى فقولت مش مشكلة يامامى انا هروح اقعد عند عمتو عشان متقلش عليكى بعدها خالد ابن عمتى كان عنده ١٦ سنة فى الوقت ده كان بيحت’ك بيا كتير بس انا كنت ساعتها طفلة مش فاهمة حاجة وقولت عادى يعنى بس فى يوم عمتو تعبت جامد واتحجزت اسبوع فى المستشفى وانا وخالد بس كنا بنبات فى الشقة فى يوم لقيت خالد جاى من برة وانا لوحدى فى البيت لقيته جايب شيبسى ومصاصة وعصير فرولة وبعدين دخل اوضته ونده عليا قولتله عاوز ايهاضغط على متابعة القراءة لتكملة القصة