نور

نور بصدمة : تحت تأثير حبوب هلو’سة ايه اللى بتتكلم عليها ي دكتور الطبيب بتوسل وندم : انا هحكيلك كل حاجة بس ارجوكى متقوليش لعمار بيه حاجة نور والدموع مازالت على خدها : اتفضل الطبيب بندم : بنت عم عمار جاتلى من كام يوم واتفقت معايا انى مقلش لعمار ان حالته خطيرة وممكن تسببله المو’ت ل قدر الله واتضحلى من كلامها ان هى اللى بتديله الحبوب دى عشان قالتلى هتقلله الجرعة .. وانا كنت مغفل طمعت ف الفلوس بس انا دلوقتى حاسس بالندم وخايف جدا عمار بيه يعرف ارجوكى ي مدام م توليله حاجة… هو فى امل انه يخف بس بلاش تقوليله عشان خاطر مستقبلى نور بصدمة ودموع : ازاى ف ناس كده بجد ازاى تأذى ابن عمها بالطريقة دى وكل دا ليه عشان ايه كل ده هاااه وحضرتك بعت ضميركانت من حكم وظيفتك انك تعالج وتخفف غن المرضى مش تدمرهم قولى فين ضميرك وانت بتعمل كده وربنا يعنى هيباركلك ف الفلوس اللى أخدتها دى مثلا…. لا دا انت بتحلم طأطأ الطبيب رأسه بندم وقال : انت معاكى حق ف كل اللى قولتيه انا اسف ليكى ولعمار بيه دى كانت ساعة شيطان وانا ضعفت تقدرى تشوفى القرار المناسب وانا معاكى فيه . نور بثقة : انا الحمد لله لولا انى عارفة ربنا ومقدرش أءذى حد انا كنت سجنتك بس لا انا هقف جنب عمار وهعالجه بس لو حصله حاجة هيكون بسببك وهسيبك بقى لضميرك يعذبك وانت حى وانت مي’ت الطبيب ببعض الراحة : شكرا لتفهمك بجد انا بوعدك ان عمار بيه هيخف بسرعة وانا اللى هتكفل بكل حاجة هو عاوزها